عرصه حکمرانی

منصوریان در مقایسه نقش مردم در حکومت اسلامی و حکومت دموکراتیک تأکید کرد: در حکومت اسلامی مردم دارای مسئولیت بوده و خود ضمانت اجرا جهت تحقق اهداف حکومت اسلامی هستند. در حالی که در حکومت دموکراتیک، مردم منشأ سلطه بوده و براساس چارچوب واقعی در حکومت عمل نمی‌کنند. به همین ...

حجت الاسلام محمد عابدی گفت: تفسیرسیاسی، گرایشی خاص از تفسیر است که بر کشف مرادهای سیاسی خداوند از آیات تمرکز دارد. بروز انقلاب اسلامی امکان تحول و توسعه را برای تفسیر سیاسی فراهم آورد.

استاد ملک زاده بیان کرد که در نهج البلاغه آمده رهبر جامعه اسلامی باید نسبت به سایرین در صفاتی مانند مدیریت، مدبریت، شجاعت و… برجسته و برتر باشد. یعنی علاوه بر ملکه عدالت، مدیریت و مدبریت را نیز داشته باشد. همچنین رهبر جامعه اسلامی باید در اسلام شناسی و فقاهت ...

حجت الاسلام مهاجرنیا در نشستی با موضوع «آینده احزاب و تشکل‌های سیاسی در نظام ولایی» به نقد و ارزیابی پنج دیدگاه درباره جایگاه حزب در فقه سیاسی پرداخت.

دانشجوی حقوق دانشگاه امام صادق(ع) با تأکید بر این که جایگاه حقوق عمومی اقتصادی در حقوق عمومی زیاد مشخص نیست، گفت: گستره اقدامات قدرت عمومی، بهره‌گیری از اصول و قواعد حقوق خصوصی و عمومی، برخورداری از نهادها و ابزارهای خاص، انعطاف‌پذیری موضوع حقوق عمومی اقتصادی و عدم انحصار به اعمال ...

بهرامی تعریف برگزیده درباره سیاست‌گذاری را این گونه تشریح کرد: سیاست‌گذاری ابزاری حقوقی است که طی آن مقامات حاکمیتیِ عالی رتبه و ذی‌صلاح به ترسیم، وضع، ارزیابی، تقویت و اصلاح خطوط کلی، عمومی، راهبردی، زمان­مند و متشکل برای سطوح و اجزای متکثر نظام حقوقی می­پردازند تا مصالح کلی اسلام، حکومت ...

دانشجوی کارشناسی معارف اسلامی و حقوق دانشگاه امام صادق (ع) گفت: قانون به عنوان تنها ابزار حقوق برای تحقق اهداف نیست و باید از دیگر ابزارهای حقوقی و تربیت شهروند و فرهنگ حقوقی نیز بهره برد.

از دیدگاه آیت‌الله کعبی به راحتی می‌توان اسلام را به عنوان یک نظام در نظر گرفت. آیات بسیاری از قرآن دلالت بر آن دارد که همه اجزای دین باید مورد تبعیت قرار بگیرد و عمل به جزئی از آن و رها کردن اجزاء دیگر مد نظر خداوند نبوده است. اسلام ...

حجت‌الاسلام سیدباقری اخلاق را دانشی عقل‌محور خواند و گفت: این امر به معنای آن نیست که نقل و روایات هیچ نقشی در اخلاق ندارند.

پژوهشگر عرصه جریان شناسی بر این باور است که دموکراسی غربی در عمل اجتماعی سخن از آزادی مردم در رأی دادن و جمهوری می زند، اما از سوی دیگر به شکل مرموز و پیچیده‌ای به مهندسی رأی مردم می‌پردازد.